Wyrok w spr. kredytu we franakch BPH (Ge Money Bank). Sąd Apelacyjny w Warszawie: nierozpoznanie istoty sprawy w sprawie kredytu indeksowanego do CHF

Wyrokiem z dnia 22 maja 2019 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (sygn. V ACa 455/18) uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sprawa dotyczyła roszczeń kredytobiorców przeciwko Bankowi BPH S.A. (następcy prawnemu GE Money Bank S.A.) o zwrot świadczeń nienależnych spełnionych w wykonaniu umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego.

Rozstrzygnięcie to ma istotne znaczenie praktyczne, gdyż Sąd Apelacyjny jednoznacznie wskazał, że samo uznanie klauzul indeksacyjnych za abuzywne nie wyczerpuje obowiązków sądu, a pominięcie analizy skutków tej abuzywności prowadzi do nierozpoznania istoty sprawy.

 


Stan faktyczny sprawy

Nasza Klientka i nasz Klient zawarli w 2007 r. umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF. Kredyt został wypłacony w złotych polskich, natomiast saldo zadłużenia oraz raty były przeliczane według kursów waluty ustalanych jednostronnie przez bank w oparciu o tabele kursowe.

Po kilku latach wykonywania umowy kredytobiorcy wystąpili z roszczeniem o zwrot nadpłat, wskazując na abuzywność postanowień dotyczących mechanizmu indeksacji oraz rozliczania spłat. Żądanie obejmowało zarówno kwoty zapłacone w PLN, jak i we frankach szwajcarskich, jako świadczenia nienależne w rozumieniu art. 410 § 2 k.c.


Stanowisko Sądu Okręgowego – istotne uchybienia

Sąd Okręgowy oddalił powództwo, przyjmując co prawda abuzywność klauzul indeksacyjnych, lecz jednocześnie uznał, że:

  • umowa kredytu pozostaje ważna,

  • możliwe jest „uzupełnienie luki” po klauzulach abuzywnych,

  • brak jest podstaw do zwrotu świadczeń jako nienależnych.

Co szczególnie istotne, Sąd I instancji nie dokonał żadnych ustaleń co do wysokości świadczeń spełnionych przez kredytobiorców ani nie zbadał, czy i w jakim zakresie były one należne.


Ocena Sądu Apelacyjnego – nierozpoznanie istoty sprawy

Sąd Apelacyjny w Warszawie jednoznacznie zakwestionował takie podejście. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że Sąd Okręgowy w ogóle nie odniósł się do meritum żądania, tj. do roszczenia o zwrot świadczenia nienależnego.

Sąd Apelacyjny podkreślił, że:

  • samo stwierdzenie abuzywności klauzul indeksacyjnych nie kończy analizy,

  • konieczne jest ustalenie, jaka jest wiążąca treść stosunku zobowiązaniowego po wyeliminowaniu klauzul niedozwolonych,

  • niezbędne jest ustalenie wysokości świadczeń spełnionych przez kredytobiorców oraz określenie, czy – i w jakiej części – były one nienależne w rozumieniu art. 410 § 2 k.c.

Brak tych ustaleń został uznany za nierozpoznanie istoty sprawy, co obligowało sąd drugiej instancji do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.


Krytyka koncepcji „uzupełniania luki” po klauzulach abuzywnych

Sąd Apelacyjny zwrócił również uwagę, że ewentualna możliwość uzupełniania umowy po wyeliminowaniu klauzul abuzywnych:

  • nie może być przyjmowana automatycznie,

  • wymaga szczegółowej analizy w świetle prawa krajowego oraz prawa unijnego,

  • musi uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE.

Sąd wyraźnie wskazał, że rozważania te powinny zostać przeprowadzone przez Sąd Okręgowy przy ponownym rozpoznaniu sprawy, w tym z uwzględnieniem skutków wynikających z orzecznictwa TSUE dotyczącego ochrony konsumentów.


Znaczenie wyroku dla spraw frankowych

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 22 maja 2019 r. ma doniosłe znaczenie dla praktyki sądowej w sprawach kredytów indeksowanych i denominowanych do CHF. Potwierdza on, że:

  • sąd nie może poprzestać na abstrakcyjnej ocenie abuzywności klauzul,

  • konieczne jest przeprowadzenie pełnego rozliczenia umowy po eliminacji postanowień niedozwolonych,

  • pominięcie analizy świadczeń nienależnych stanowi poważne uchybienie procesowe.

Orzeczenie to wpisuje się w coraz wyraźniejszą linię orzeczniczą, zgodnie z którą ochrona kredytobiorców musi mieć charakter realny, a nie jedynie deklaratywny.


Podsumowanie

Sprawa Banku BPH pokazuje, że w sporach frankowych kluczowe znaczenie ma nie tylko samo stwierdzenie abuzywności klauzul, lecz przede wszystkim prawidłowe określenie skutków tej abuzywności dla wzajemnych rozliczeń stron.

Doświadczenie pokazuje, że dopiero rzetelna analiza ekonomiczno-prawna umowy kredytowej pozwala na skuteczne dochodzenie roszczeń przez naszych Klientów. W Themi od lat prowadzimy sprawy frankowe, koncentrując się właśnie na tym etapie postępowania – często decydującym o ostatecznym wyniku sporu.

Pozywane banki

Prowadzimy procesy przeciwko niemal wszystkim polskim bankom, które oferowały kredyty indeksowane i denominowane do franka szwajcarskiego, w szczególności:

Raiffeisen Bank International (w tym Polbank EFG), PKO BP (w tym Nordea), Bank Pekao, Bank BPH, Santander Bank Polska (w tym Bank Zachodni WBK), Getin Noble Bank, mBank (w tym BRE Bank i MultiBank), Bank Millenium, Credit Agricole, Deutsche Bank Polska, ING Bank Śląski, BOŚ, BNP Paribas Bank Polska (w tym Fortis Bank i BGŻ), Eurobank, Santander Consumer Bank.

Siedziba Kancelarii frankowej Themi mieści się w Krakowie. Prowadzimy sprawy sądowe w Warszawie, Gdańsku, Katowicach, Wrocławiu i na terenie całego kraju.