Santander Bank Polska S.A. (Kredyt Bank) – sygn. akt I C 540/17 – nieważność kredytu frankowego po eliminacji klauzul abuzywnych – analiza uzasadnienia
Sąd szczegółowo wyjaśnia, dlaczego mechanizm denominacji oparty na tabelach kursowych banku nie może wiązać konsumenta
Sprawa zakończona wyrokiem w sprawie o sygn. akt I C 540/17 dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego zawartej w 2008 r. z Kredyt Bank S.A., którego następcą prawnym jest obecnie Santander Bank Polska S.A.. Kredyt miał charakter kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, przy czym jego wypłata i spłata następowały wyłącznie w złotych polskich, po przeliczeniach dokonywanych według kursów ustalanych jednostronnie przez bank.
Sąd w obszernym uzasadnieniu w sposób kompleksowy odniósł się do wszystkich kluczowych zagadnień występujących w sporach dotyczących kredytów we frankach, w tym do skutków abuzywności klauzul przeliczeniowych, znaczenia ugody zawartej po wypowiedzeniu umowy oraz dopuszczalności dalszego obowiązywania umowy po eliminacji niedozwolonych postanowień.