W tej kategorii publikujemy komentarze do wyroków uzyskanych w sprawach prowadzonych przez nas przeciwko Santander Bank Polska S.A., obejmujących umowy kredytów waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego zawierane pierwotnie z Kredyt Bank S.A. oraz Bankiem Zachodnim WBK S.A. Orzeczenia te dotyczą tzw. kredytów frankowych, które po szeregu przekształceń organizacyjnych i połączeń banków pozostają obecnie w portfelu Santander Bank Polska.

Umowy kredytowe zawierane przez Kredyt Bank oraz BZ WBK charakteryzowały się odmiennymi konstrukcjami prawnymi, w zależności od okresu ich zawarcia oraz stosowanego wzorca umownego. W praktyce obejmowały one zarówno kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i kredyty denominowane, przy czym wspólnym elementem było oparcie mechanizmu przeliczeniowego na tabelach kursowych ustalanych jednostronnie przez bank, bez wskazania obiektywnych i weryfikowalnych zasad kształtowania kursu waluty.

Komentarze publikowane w tej sekcji koncentrują się na analizie uzasadnień wyroków zapadających w sprawach prowadzonych przez nas, w szczególności w zakresie oceny abuzywności klauzul walutowych, skutków eliminacji mechanizmu indeksacji lub denominacji z umowy, możliwości utrzymania umowy w mocy po usunięciu niedozwolonych postanowień, a także przesłanek stwierdzenia nieważności umów kredytowych.

W sprawach przeciwko Santander Bank Polska istotne znaczenie mają również zagadnienia związane z następstwem prawnym po stronie banku, skutkami przejęć i połączeń, a także wpływem tych procesów na odpowiedzialność banku za treść i wykonywanie umów zawartych pierwotnie przez Kredyt Bank lub BZ WBK. Komentowane wyroki pokazują, w jaki sposób sądy odnoszą się do tych kwestii oraz jak kształtują rozliczenia stron po stwierdzeniu nieważności umowy lub jej „odfrankowieniu”.

Celem tej kategorii jest przedstawienie praktycznego obrazu orzecznictwa na podstawie wyroków uzyskiwanych w sprawach prowadzonych przez nas, z uwzględnieniem realnych problemów prawnych pojawiających się w sporach dotyczących kredytów frankowych Kredyt Banku i BZ WBK. Publikowane komentarze mają charakter informacyjny i poglądowy i nie stanowią porady prawnej ani indywidualnej oceny konkretnej umowy kredytowej.

Santander Bank Polska S.A. (Kredyt Bank) – sygn. akt I C 540/17 – nieważność kredytu frankowego po eliminacji klauzul abuzywnych – analiza uzasadnienia

Sąd szczegółowo wyjaśnia, dlaczego mechanizm denominacji oparty na tabelach kursowych banku nie może wiązać konsumenta

Sprawa zakończona wyrokiem w sprawie o sygn. akt I C 540/17 dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego zawartej w 2008 r. z Kredyt Bank S.A., którego następcą prawnym jest obecnie Santander Bank Polska S.A.. Kredyt miał charakter kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, przy czym jego wypłata i spłata następowały wyłącznie w złotych polskich, po przeliczeniach dokonywanych według kursów ustalanych jednostronnie przez bank.

Sąd w obszernym uzasadnieniu w sposób kompleksowy odniósł się do wszystkich kluczowych zagadnień występujących w sporach dotyczących kredytów we frankach, w tym do skutków abuzywności klauzul przeliczeniowych, znaczenia ugody zawartej po wypowiedzeniu umowy oraz dopuszczalności dalszego obowiązywania umowy po eliminacji niedozwolonych postanowień.

Santander Bank Polska (Kredyt Bank) – pozbawienie wykonalności BTE w sprawie kredytu frankowego

Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z 14 września 2020 r., sygn. I C 116/20

Sąd Okręgowy w Elblągu wyrokiem z dnia 14 września 2020 r. (sygn. I C 116/20) w całości pozbawił wykonalności bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony przez Kredyt Bank S.A., którego następcą prawnym jest obecnie Santander Bank Polska S.A. Sprawa dotyczyła kredytu frankowego indeksowanego do franka szwajcarskiego, zawartego w 2008 r., a rozstrzygnięcie ma istotne znaczenie zarówno dla kredytobiorców objętych egzekucją na podstawie BTE, jak i dla oceny skutków abuzywności klauzul waloryzacyjnych w tego typu umowach.

SO Elbląg: bankowy tytuł egzekucyjny Bank Zachodni WBK S.A. nieważny — przełomowy wyrok w sprawie abuzywności kredytu denominowanego (I C 314/18)

Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z 1 marca 2019 r. (I C 314/18) to jedna z najciekawszych i najbardziej precyzyjnych analiz abuzywności kredytów frankowych, jakie zapadły przed erą masowych unieważnień. Zamiast klasycznego sporu o ustalenie nieważności umowy, sprawa dotyczyła pozbawienia wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego (BTE).

A jednak sąd — dzięki dogłębnej analizie klauzul indeksacyjnych i tzw. „ukrytej prowizji” — nie tylko zatrzymał egzekucję prowadzoną przeciwko konsumentce, ale również wykazał, że bank w ogóle nie miał prawa wypowiedzieć umowy, a więc nie miał prawa wystawić BTE.

To wyrok, który znakomicie pokazuje, że nawet w procesach formalnie niezwiązanych z „unieważnianiem” można osiągnąć efekt identyczny w skutkach: bank traci podstawę roszczenia, a konsument odzyskuje podmiotowość prawną w relacji z instytucją finansową.

Pozywane banki

Prowadzimy procesy przeciwko niemal wszystkim polskim bankom, które oferowały kredyty indeksowane i denominowane do franka szwajcarskiego, w szczególności:

Raiffeisen Bank International (w tym Polbank EFG), PKO BP (w tym Nordea), Bank Pekao, Bank BPH, Santander Bank Polska (w tym Bank Zachodni WBK), Getin Noble Bank, mBank (w tym BRE Bank i MultiBank), Bank Millenium, Credit Agricole, Deutsche Bank Polska, ING Bank Śląski, BOŚ, BNP Paribas Bank Polska (w tym Fortis Bank i BGŻ), Eurobank, Santander Consumer Bank.

Siedziba Kancelarii frankowej Themi mieści się w Krakowie. Prowadzimy sprawy sądowe w Warszawie, Gdańsku, Katowicach, Wrocławiu i na terenie całego kraju.