Sąd Okręgowy w Krakowie, VIII Wydział Cywilny, wyrokiem z dnia 7 lipca 2025 r. (sygn. akt VIII C 3311/25), uwzględnił w całości powództwo naszego Klienta przeciwko Deutsche Bank Polska S.A., stwierdzając nieważność umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF) i zasądzając na rzecz Klienta zwrot wszystkich spełnionych świadczeń – zarówno w złotych polskich, jak i we frankach szwajcarskich.

Wyrok ma istotne znaczenie praktyczne, ponieważ dotyczy jednych z najbardziej problematycznych umów frankowych, zawieranych przez Deutsche Bank PBC S.A. (obecnie Deutsche Bank Polska S.A.), powszechnie uznawanych za trudniejsze procesowo niż standardowe umowy indeksowane.

Stan faktyczny – klasyczny kredyt denominowany Deutsche Bank

Nasz Klient zawarł w 2008 r. umowę kredytu mieszkaniowego, w której:

• kwota kredytu została wyrażona w CHF,

• wypłata nastąpiła w złotych polskich,

• spłata co do zasady następowała w PLN (z możliwością spłaty w CHF wyłącznie za zgodą banku),

• przeliczenia dokonywane były według kursów z tabeli banku, bez wskazania jakichkolwiek obiektywnych kryteriów ich ustalania.

Sąd jednoznacznie zakwalifikował tę umowę jako kredyt denominowany, podkreślając, że waluta obca nie pełniła wyłącznie funkcji miernika, lecz określała wartość zobowiązania, co jest typowe dla konstrukcji denominacyjnej.

Kluczowe ustalenia Sądu – abuzywność i brak transparentności

Sąd przeprowadził bardzo szczegółową analizę postanowień umownych i doszedł do wniosku, że:

1. Klauzule kursowe i denominacyjne nie były sformułowane w sposób jednoznaczny
   Umowa nie zawierała żadnych informacji pozwalających kredytobiorcy:

   • zrozumieć mechanizm ustalania kursów CHF,

   • oszacować rzeczywisty wpływ zmian kursowych na saldo kredytu i wysokość rat,

   • zweryfikować prawidłowość kursów stosowanych przez bank.

2. Bank pozostawił sobie nieograniczoną swobodę w kształtowaniu kursów waluty
   Kursy kupna i sprzedaży CHF były ustalane jednostronnie przez bank, bez wskazania jakichkolwiek obiektywnych parametrów. W ocenie Sądu oznaczało to:

   • rażące naruszenie interesów konsumenta,

   • sprzeczność z dobrymi obyczajami,

   • brak równowagi kontraktowej stron.

3. Ryzyko walutowe zostało w całości przerzucone na kredytobiorcę
   Sąd wskazał, że konstrukcja umowy:

   • zabezpieczała interesy banku,

   • nie przewidywała żadnych mechanizmów ograniczających wzrost zadłużenia Klienta,

   • nie pozwalała konsumentowi na świadome podjęcie decyzji o zaciągnięciu tak długoterminowego zobowiązania.

4. Obowiązek informacyjny banku nie został należycie wykonany
   Lakoniczne oświadczenia o „ryzyku walutowym” nie spełniają standardów wynikających z orzecznictwa TSUE. Klient:

   • nie otrzymał symulacji,

   • nie został poinformowany o możliwej skali wzrostu zadłużenia,

   • nie znał mechanizmu podwójnego spreadu.

Skutek prawny – nieważność całej umowy

Po wyeliminowaniu klauzul abuzywnych umowa nie mogła dalej funkcjonować, ponieważ:

• brak było mechanizmu wypłaty i spłaty kredytu,

• nie istniały przepisy dyspozytywne, które mogłyby uzupełnić luki po klauzulach niedozwolonych,

• Klient świadomie i jednoznacznie wyraził zgodę na stwierdzenie nieważności umowy.

Sąd – w pełnej zgodzie z linią orzeczniczą TSUE (m.in. sprawa C-260/18, Dziubak) – uznał umowę za nieważną od samego początku.

Rozliczenie stron – teoria dwóch kondykcji

Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji, zasądzając na rzecz naszego Klienta:

• 45 315,34 zł,

• 50 507,23 CHF,

• odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wezwania banku do zapłaty,

• pełny zwrot kosztów procesu.

Jednocześnie Sąd wyraźnie odrzucił możliwość rozliczenia stron według teorii salda, wskazując na aktualne orzecznictwo TSUE i Sądu Najwyższego.

Znaczenie wyroku dla innych kredytobiorców Deutsche Bank

Wyrok ten potwierdza, że umowy kredytów denominowanych Deutsche Banku – mimo ich skomplikowanej konstrukcji – skutecznie poddają się kontroli sądowej. Kluczowe znaczenie mają:

• brak transparentności mechanizmu kursowego,

• uzależnienie wypłaty i spłaty w CHF od zgody banku,

• specyficzna konstrukcja raty stałej, charakterystyczna dla tego banku.

Komentarz Kancelarii Themi

W Kancelarii Themi prowadzimy sprawy dotyczące kredytów frankowych nieprzerwanie od 2014 r. Ten wyrok po raz kolejny potwierdza, że także najbardziej złożone umowy – w tym kredyty denominowane Deutsche Bank – mogą zostać skutecznie zakwestionowane przed sądem.

Każda umowa wymaga indywidualnej analizy, jednak aktualna linia orzecznicza jasno pokazuje, że argumentacja oparta na abuzywności klauzul kursowych i naruszeniu standardów informacyjnych jest w pełni skuteczna.