Sąd Najwyższy: BTE mBank oparty na wadliwym wypowiedzeniu nie może być wykonywany. Bank musi liczyć się z pełną kontrolą sądową (II CSK 497/18)

Przełomowy wyrok z końca 2019 r.: SN staje po stronie kredytobiorcy w sporze z mBank, odblokowując drogę do skutecznego pozbawienia BTE wykonalności oraz szerokiej kontroli klauzul abuzywnych

27 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 16 marca 2018 r. (I ACa 586/17) i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
SN uznał, że sąd II instancji błędnie:

  • zaakceptował wypowiedzenie umowy kredytowej dokonane pod niewłaściwy adres,

  • pominął możliwość badania klauzul abuzywnych w ramach powództwa przeciwegzekucyjnego,

  • a także naruszył standardy dowodzenia i interpretacji oświadczeń woli kredytobiorcy.

To jeden z kluczowych wyroków, w których Sąd Najwyższy jasno wskazał, że BTE nie chroni banku przed sądową kontrolą jego działań — zwłaszcza sposobu wypowiedzenia umowy i uczciwości postanowień umownych.

 


1. Stan faktyczny – bank wypowiada umowę pod stary adres, choć znał nowy

Sprawa dotyczyła kredytu nominowanego do CHF. Bank wystawił BTE i wszczął egzekucję, twierdząc, że wypowiedział umowę skutecznie.

Nasz Klient jednak wykazał, że już 20 czerwca 2012 r. poinformował bank o zmianie adresu, wysyłając stosowną informację mailem — kanałem komunikacji, z którego obie strony korzystały wcześniej.
Mimo to:

  • bank wysłał wypowiedzenie pod stary adres,

  • przesyłka wróciła,

  • bank uznał jednak, że doszło do „prawidłowego awizowania”.

Sąd Najwyższy stanowczo odrzucił tę praktykę:

„Wymaganie poinformowania Banku o zmianie miejsca zamieszkania skarżący mógł spełnić także w drodze korespondencji elektronicznej.”

(str. 3)

Co więcej:

„Wypowiedzenie przez Bank umowy kredytu nie było skuteczne.”

(str. 3)

Skoro wypowiedzenie było nieskuteczne — BTE nie powinien zostać wystawiony, a egzekucja w ogóle nie powinna ruszyć.


2. Fundamentalna teza SN: powództwo przeciwegzekucyjne obejmuje również klauzule abuzywne

Sąd Apelacyjny uznał, że kredytobiorca podniósł zarzut abuzywności zbyt późno — dopiero w apelacji.

SN orzekł inaczej:

  • Zarzut abuzywności nie podlega prekluzji.

  • Może być podniesiony na każdym etapie postępowania — także w apelacji i kasacji.

  • Wynika to z dyrektywy 93/13 i obowiązku sądu, by z urzędu badać uczciwość klauzul.

SN powołał się na najnowszy wówczas wyrok TSUE w sprawie C-260/18 Dziubak (3 października 2019):

dyrektywa 93/13 nakazuje przywrócenie równowagi stron, a konsument jest stroną „słabszą”, zarówno pod względem wiedzy, jak i negocjacyjnej pozycji.

(str. 4)

To oznacza, że:

W sprawie o pozbawienie wykonalności BTE sąd ma pełne prawo badać:

  • czy umowa zawiera klauzule abuzywne,

  • czy bank prawidłowo naliczył zadłużenie,

  • czy wypowiedzenie było skuteczne,

  • czy roszczenie w ogóle istniało.

To potężne narzędzie obrony dla naszych Klientów, którzy mają do czynienia z egzekucją opartą na starych BTE.


3. Sąd Najwyższy przypomina: skuteczność doręczeń nie może być fikcją

SN jednoznacznie potwierdził, że:

  • jeżeli bank zna aktualny adres kredytobiorcy,

  • a mimo to wysyła wypowiedzenie na adres nieaktualny,

  • wypowiedzenie nie może być uznane za skuteczne,

  • nawet jeśli została przeprowadzona procedura awizowania.

To szczególnie ważne, bo wiele banków stosowało mechanizm „fikcji doręczenia”, aby jak najszybciej zamknąć umowę i uruchomić egzekucję.

SN powiedział temu wprost „nie”.


4. Znaczenie wyroku dla praktyki: banki muszą liczyć się z pełną kontrolą swoich działań

Wyrok ma ogromne znaczenie dla wszystkich kredytobiorców, którzy:

  • mają postępowania egzekucyjne z dawnych BTE,

  • podważają skuteczność wypowiedzenia umowy,

  • podnoszą zarzuty abuzywności swojej umowy,

  • walczą o przywrócenie równowagi stron w relacji z bankiem.

Najważniejsze konsekwencje wyroku:

1. BTE nie chroni banku przed zarzutami dotyczącymi abuzywności.

Sąd musi je badać — nawet jeśli podniesiono je dopiero na późnym etapie.

2. Kredytobiorca może w powództwie przeciwegzekucyjnym kwestionować całość roszczenia banku.

Także jego wysokość, sposób wyliczenia, podstawy prawne.

3. Bank nie może „fikcyjnie” doręczać wypowiedzeń pod nieaktualne adresy.

Kontakt mailowy — stosowany przez strony — jest wystarczający do poinformowania banku o zmianie adresu.

4. TSUE Dziubak stosuje się także do spraw dotyczących BTE.

Ochrona konsumenta jest fundamentalna — niezależnie od tego, jakiego rodzaju sprawę prowadzi sąd.

5. Wyrok otwiera drogę do skutecznego unieważniania postępowań egzekucyjnych opartych na BTE.


5. Co dalej? Sprawa wraca do SA w Szczecinie

SN uchylił wyrok sądu II instancji i nakazał:

  • ponowne rozpoznanie sprawy,

  • uwzględnienie skuteczności zmiany adresu,

  • zbadanie zarzutów dotyczących klauzul abuzywnych,

  • prawidłowe zastosowanie dyrektywy 93/13 oraz najnowszego orzecznictwa TSUE.

Tym samym Sąd Najwyższy jasno wytyczył kierunek:

w sporach dotyczących BTE sądy muszą chronić konsumenta tak samo, jak w sprawach o unieważnienie kredytu frankowego.


6. Komentarz końcowy — co to oznacza dla Klientów Kancelarii Themi

Wyrok II CSK 497/18 to jeden z tych momentów, w których Sąd Najwyższy bardzo wyraźnie pokazuje, że:

  • relacja bank–konsument nie jest relacją równorzędną,

  • bank nie może korzystać z przewagi formalnej (BTE) w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami,

  • sąd ma obowiązek badać abuzywność z urzędu,

  • drobne kwestie proceduralne, takie jak zmiana adresu, mogą zadecydować o całej sprawie,

  • nieskuteczne wypowiedzenie umowy unieważnia roszczenie banku.

Dla naszych Klientów oznacza to realną szansę na:

  • pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności,

  • umorzenie egzekucji,

  • odzyskanie pobranych kwot,

  • otwarcie drogi do pełnego rozliczenia z bankiem, także poprzez unieważnienie umowy.

W Themi prowadzimy liczne sprawy dotyczące BTE, „fikcyjnych wypowiedzeń”, abuzywnych klauzul i roszczeń z egzekucji.
Wyrok SN z 27 listopada 2019 r. jest jednym z najważniejszych orzeczeń wzmacniających naszą argumentację.

Pozywane banki

Prowadzimy procesy przeciwko niemal wszystkim polskim bankom, które oferowały kredyty indeksowane i denominowane do franka szwajcarskiego, w szczególności:

Raiffeisen Bank International (w tym Polbank EFG), PKO BP (w tym Nordea), Bank Pekao, Bank BPH, Santander Bank Polska (w tym Bank Zachodni WBK), Getin Noble Bank, mBank (w tym BRE Bank i MultiBank), Bank Millenium, Credit Agricole, Deutsche Bank Polska, ING Bank Śląski, BOŚ, BNP Paribas Bank Polska (w tym Fortis Bank i BGŻ), Eurobank, Santander Consumer Bank.

Siedziba Kancelarii frankowej Themi mieści się w Krakowie. Prowadzimy sprawy sądowe w Warszawie, Gdańsku, Katowicach, Wrocławiu i na terenie całego kraju.