Bank Millennium – kredyt frankowy indeksowany nieważny

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2020 r., sygn. akt III C 1228/17

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 29 grudnia 2020 r. (sygn. akt III C 1228/17) w całości uwzględnił powództwo naszej Klientki przeciwko Bankowi Millennium S.A., zasądzając na jej rzecz zarówno kwoty zapłacone w złotych polskich, jak i we frankach szwajcarskich. Sprawa dotyczyła kredytu we frankach szwajcarskich o charakterze indeksowanym, zawartego w 2008 r.

Wyrok ten stanowi kolejny, bardzo dobrze uzasadniony przykład orzeczenia, w którym sąd powszechny konsekwentnie stosuje standard ochrony konsumenta wynikający z prawa krajowego oraz prawa Unii Europejskiej, w szczególności dyrektywy 93/13 i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

 


Przedmiot sporu – kredyt frankowy Banku Millennium

Nasza Klientka zawarła z Bankiem Millennium S.A. w 2008 r. umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF. Kredyt został wypłacony w złotych polskich, natomiast saldo zadłużenia oraz wysokość rat były przeliczane według kursów franka szwajcarskiego ustalanych jednostronnie przez bank w tabelach kursowych.

Umowa przewidywała:

  • przeliczenie kwoty wypłaty według kursu kupna CHF z tabeli banku,

  • spłatę rat według kursu sprzedaży CHF z tabeli banku,

  • brak precyzyjnych zasad ustalania kursów walut,

  • oprocentowanie oparte o stawkę LIBOR CHF powiększoną o marżę banku.

Klientka spłacała kredyt zarówno w złotych polskich, jak i – po zawarciu aneksu – bezpośrednio we frankach szwajcarskich.


Stanowisko Banku Millennium

Bank Millennium konsekwentnie wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc m.in., że:

  • umowa była zgodna z art. 69 Prawa bankowego,

  • klauzule indeksacyjne określają główne świadczenia stron,

  • ryzyko walutowe zostało prawidłowo przedstawione,

  • kursy walut miały charakter rynkowy,

  • ewentualna abuzywność nie może prowadzić do upadku całej umowy.

Bank podniósł również zarzut przedawnienia części roszczeń.


Ocena Sądu – kluczowe znaczenie klauzul indeksacyjnych

Sąd Okręgowy szczegółowo przeanalizował zarówno konstrukcję umowy, jak i treść regulaminu oraz praktykę banku. W pierwszej kolejności potwierdził, że nasza Klientka występowała w sprawie jako konsument, a umowa została zawarta na podstawie wzorca umownego.

Sąd jednoznacznie wskazał, że:

  • kredyt miał charakter kredytu złotowego indeksowanego do CHF,

  • mechanizm indeksacji był wyłącznie mechanizmem przeliczeniowym,

  • bank przyznał sobie prawo do jednostronnego i dowolnego ustalania kursów walut.

To właśnie brak transparentnych, obiektywnych i weryfikowalnych zasad ustalania kursów walut został uznany za fundamentalną wadę umowy.


Abuzywność klauzul – naruszenie równowagi kontraktowej

Sąd uznał, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie i regulaminie:

  • nie były indywidualnie uzgodnione,

  • rażąco naruszały interesy konsumenta,

  • były sprzeczne z dobrymi obyczajami,

  • prowadziły do zachwiania równowagi kontraktowej stron.

W uzasadnieniu podkreślono, że konsument nie był w stanie:

  • oszacować całkowitego kosztu kredytu,

  • przewidzieć wysokości przyszłych rat,

  • zweryfikować zasad ustalania kursów walut przez bank.

Sąd zwrócił również uwagę, że informacje o ryzyku walutowym miały charakter ogólnikowy i nie wyjaśniały rzeczywistej skali ryzyka związanego z kredytem frankowym.


Skutki eliminacji klauzul indeksacyjnych

Sąd jednoznacznie stwierdził, że po usunięciu niedozwolonych postanowień umownych:

  • nie jest możliwe dalsze wykonywanie umowy,

  • brak jest przepisów dyspozytywnych, które mogłyby „uzupełnić” lukę po klauzulach abuzywnych,

  • nie ma podstaw do zastępowania mechanizmu indeksacji innym kursem (np. średnim kursem NBP).

W konsekwencji Sąd zasądził na rzecz naszej Klientki zwrot nienależnie spełnionych świadczeń, zarówno w złotych polskich, jak i w frankach szwajcarskich, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.


Znaczenie wyroku dla innych kredytobiorców

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie III C 1228/17 ma istotne znaczenie dla innych osób posiadających kredyt frankowy w Banku Millennium. Potwierdza on utrwaloną już linię orzeczniczą, zgodnie z którą:

  • mechanizm indeksacji oparty na tabelach banku jest nieuczciwy,

  • umowy te nie spełniają standardu przejrzystości,

  • ochrona konsumenta ma charakter bezwzględny.


Komentarz Kancelarii Themi

W Kancelarii Themi prowadzimy sprawy dotyczące kredytów we frankach szwajcarskich nieprzerwanie od 2014 r.. Od początku wskazywaliśmy, że umowy kredytów frankowych – w szczególności kredyty indeksowane do CHF – są obarczone wadami prawnymi, które mogą prowadzić do ich nieważności lub do rozliczeń na zasadach właściwych dla kredytu złotowego.

Komentowany wyrok doskonale pokazuje, że sądy coraz bardziej konsekwentnie i szczegółowo analizują mechanizmy indeksacyjne oraz realną sytuację konsumentów w chwili zawierania umowy. Dla wielu kredytobiorców posiadających kredyt we frankach w Banku Millennium może to oznaczać realną szansę na skuteczne dochodzenie swoich praw.

Pozywane banki

Prowadzimy procesy przeciwko niemal wszystkim polskim bankom, które oferowały kredyty indeksowane i denominowane do franka szwajcarskiego, w szczególności:

Raiffeisen Bank International (w tym Polbank EFG), PKO BP (w tym Nordea), Bank Pekao, Bank BPH, Santander Bank Polska (w tym Bank Zachodni WBK), Getin Noble Bank, mBank (w tym BRE Bank i MultiBank), Bank Millenium, Credit Agricole, Deutsche Bank Polska, ING Bank Śląski, BOŚ, BNP Paribas Bank Polska (w tym Fortis Bank i BGŻ), Eurobank, Santander Consumer Bank.

Siedziba Kancelarii frankowej Themi mieści się w Krakowie. Prowadzimy sprawy sądowe w Warszawie, Gdańsku, Katowicach, Wrocławiu i na terenie całego kraju.