31 stycznia 2022 r. Sąd Okręgowy w Krakowie (sygn. I C 2210/20, SSR del. Anna Baran) zadał pytanie prawne Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Pytanie dotyczyło interpretacji art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG w kontekście ochrony konsumentów.
Sąd zapytał, czy wspomniane przepisy należy rozumieć w ten sposób, że stoją one w sprzeczności z krajowym orzecznictwem, które pozwala na opóźnienie wykonania skutków restytucyjnych na rzecz konsumenta poprzez wymaganie równoczesnego zwrotu świadczenia przez konsumenta lub jego zabezpieczenia jako warunku realizacji zasądzonego świadczenia przez przedsiębiorcę.
Pytanie to zostało skierowane w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A., gdzie bank zgłosił zarzut zatrzymania i potrącenia. Sprawa ta może mieć kluczowe znaczenie dla przyszłych postępowań dotyczących kredytów frankowych.